the zone of interest

• hiçbir şiddet ve rahatsız edici ögeler kullanmadan hatta tam aksine çiçek görüntüleriyle bezenmiş, izlediğim en etkileyici filmlerden biri.
  bittikten sonra buz gibi bir histen başka bir şey kalmıyor.
  şiddeti görmeden iliklerinize kadar hissediyorsunuz.
  insanoğlunun çiğ ve korkunç bir yaratık olduğunu daha iyi anlıyorsunuz.
  
  --- spoiler ---
  
  daha önce izlediğim sayısız nazi filminden çok farklı bir yapım.
  rudolf höss, toplama kampını bir ceo gibi yönetiyor.
  insanlara yaptığı zulümden kendini soyutlamış, görev adamı kılıklı bir katile dönüşmüş.
  karısı hedwing, kendini kocasının kanlı kariyerinin kraliçesi ilan etmiş. yanı başında yaşananları hiç umursamadan kendine aslında kendinin de olmayan bir evde krallık kurmuş.
  ölüme getirilen insanların ganimetleriyle eğlenen iğrenç bir kadın.
  onu ziyarete gelen annesi, kızına "cennette yaşıyorsun" dedikten yaklaşık 24 saat sonra "cennet" diye tanımladığı evden kaçarak uzaklaşıyor.
  aslında kızı cennette değil cehennemde yaşıyor. cehennemin kraliçesi!
  insan külleri, beden yağları, çığlık ve silah sesleri içinde saten sabahlığı ve kusursuz yemek sofralarıyla gurur duyan bir kraliçe!
  elindekileri kaybetmemek için kocasını bile yeni görevine tek başına yollayacak, hizmetçilerini yakmakla tehdit edecek kadar küçülen bir kadın.
  diğer tarafta da bahçesindeki elmaları mahkumlara dağıtan, onlara yardım etmek isteyen bir genç kız.
  insan olmak ve olamamak arasındaki farkı net görmemizi sağlıyor.
  filmin bir anda günümüze dönüp, müzede sıradan bir sabaha geçiş yapması; o dönem de bunu "iş" olarak gören adamın gözünden bugün bunu "iş" olarak görenleri izletiyor bize.
  oradaki fotoğraflara, ayakkabılara bir kere bile bakmadan, kanıksamış insanların sabah rutinini görüyoruz.
  ve hayat her iki zaman diliminde de devam ederken film bitiyor.
  
  --- spoiler ---
• berbat bir film. daha fazla yorum yazıp iyice zaman kaybı yaşamak istemiyorum.
  bundan 30 sene önce olsa belki evet ilginç bir konu filan derdik şok olurduk da artık şok olma duygumuz epey yukarılarda.